آتــشـفــشـان زخــم مـنـم، داغ دیــده ام           خـاکستــرم، بهـار به آتــش کشیده ام

چشم بلا کشیدۀ من خون جگرشده است            از بــاغ ســرخ آیـنـه هـا آه چـیـده ام

قـقـنــوسهای عاطفه را در فــراق تــو           از شـعـلــه شعله های دلم آفــریده ام

از لحظه ای که رفتی و دیگر ندیدمت           من کشتــۀ وداع تو هستم، شهیـده ام

گودال زخم جان به لبـم کرد روی تل           بیتابم از فراز و نــشــیبی که دیده ام

لبـریز بــوســه های لب خـــارها شدم           دنبال اسب نـیــــزه پــیـــاده دویده ام

درجست وجوی عطر تنت ماه میشوی؟           شبها که من نسیم بــیــابان وزیـده ام

"بزمی به پا کـنید خـوارج رسیـده اند"           از این قبیل زخـــم زبان ها شنیده ام

کوهـم که ایـسـتـاده ام و خـم نـمی شوم           شمشیر زخم خورده ولی آب دیده ام

با آرزوی صبـح نـگـاهـت بهـشت من           هرچه مصیبت است به جانم خریده ام